Αν σου έλεγα ότι...

Αν σου έλεγα ότι  οι γονείς μου είναι από την Αλβανία; Αν σου έλεγα ότι γεννήθηκα στην Ελλάδα και δεν γνώρισα άλλη χώρα από αυτή για πατρίδα; Αν σου έλεγα ότι ο πατέρας μου δούλευε χρόνια στην οικοδομή, σε Έλληνες εργοδότες που του έδιναν το ένα τρίτο του μισθού που έδιναν σε Έλληνες; Αν σου έλεγα ότι ήταν ανασφάλιστος; Αν σου έλεγα ότι στο σχολείο πάντα με φώναζαν Αλβανό; Αν σου έλεγα ότι ήμουν ο καλύτερος μαθητής στην τάξη μου, αλλά δεν με άφησαν ποτέ να σηκώσω την σημαία της πατρίδας μου; Αν σου έλεγα ότι  σπούδασα; Ότι είμαι μορφωμένος; Ότι είμαι ωραίο παιδί; Αν σου έλεγα ότι έδιωξαν τους γονείς μου και άλλους πολλούς ξένους από τα σπίτια τους γιατί δεν ήταν Έλληνες; Αν σου έλεγα ότι πολύς κόσμος υποστηρίζει ότι πρέπει να γυρίσουμε στις πατρίδες μας; Αν σου έλεγα ότι τώρα δεν τα έχουν τόσο με εμάς γιατί υπάρχουν οι μαύροι, οι Αφγανοί; Αν σου έλεγα ότι πολλοί ξένοι παρανομούν γιατί έχουν φτάσει σε μία κατάσταση που δεν μπορούν άλλο; Αν σου έλεγαν ότι τρώνε τα αδέσποτα; Ότι μένουν 20 άτομα σε ένα δυάρι και κοιμούνται με βάρδιες; Αν σου έλεγα ότι στη χώρα μου γίνεται πόλεμος; Αν σου έλεγα ότι είμαι 17 και είδα το διαμελισμένο κορμί του πατέρα μου να το κατουράνε στρατιώτες κατακτητές; Αν σου έλεγα ότι είχα 3 αδέρφια και τα σκότωσαν όλα;

Αν σου έλεγα ότι αυτή την ιστορία την έβγαλα τώρα από το μυαλό μου, εσένα γιατί σου φάνηκε τόσο αληθινή;

Αν σου έλεγα ότι ο Κασιδιάρης είναι μορφωμένος και ομορφόπαιδο, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι ένας φασίστας; 

Αν σου έλεγα να προσέξεις γιατί αυτοί που σου φαίνονται παλικάρια τώρα, αν πάρουν δύναμη και  πιστεύουν ότι δεν είσαι μαζί τους, θα είσαι το επόμενο θύμα και δεν θα υπάρξει κανείς για να σε σώσει;

Αν διαφωνείς μαζί μου κάπου θα με βρεις στο δρόμο, δεν είμαστε πολλοί, αλλά είμαστε κάμποσοι, μπορείς να με χαστουκίσεις, δεν θα απαντήσω...